သံေ၀ဂအလကၤာ

* သင့္အသက္ေတြ ႀကီးေနျပီ၊
   ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟေတြ ႀကီးေနတုန္းပဲလား။

* သင့္သြားေတြ က်ိဳးေနျပီ၊
   မာန္မာနေတြ မက်ိဳးေသးဘူးလား။

* သင့္အသားေတြ တြန္႔ေနျပီ၊
   မေကာင္းမႈမွာ မတြန္႔ေသးဘူးလား။

* သင့္အင္အားေတြ ေလ်ာ့ပါးေနျပီ၊
   သင့္တဏွာဆႏၵေတြ မေလ်ာ့ေသးဘူးလား။

* သင့္ဆံပင္ေတြ ျဖဴကုန္ျပီ၊
   သင့္စိတ္ေတြ မျဖဴေသးဘူးလား။

* သင့္မ်က္စိေတြ မႈန္၀ါးေနျပီ၊
   သင့္နိဗၺာန္လမ္းေရာ မႈန္၀ါးေနတုန္းပဲလား။

အသုဘပို႔ျခင္း

ဒီကဗ်ာေလးက အသုဘပို႔သူေတြအတြက္ သတိေပးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။

သင္ေကာဘယ္ထဲမွာပါပါသလဲ??????????

ယပ္ေတာင္ ဖ်ပ္ဖ်ပ္
တခတ္ခတ္နဲ႔
ပါးစပ္လႈပ္လႈပ္ အတင္းတုပ္
ထိုအုပ္ထဲမွာ
အသင္ပါသလား။

တဟားဟားနဲ႔
အားရရယ္ေမာ တေသာေသာ
ေတာေျပာေတာင္ဆို တဟိုဟို
ထိုလူစုမွာ
အသင္ပါသလား။

လူအထင္ႀကီး ဂုဏ္ယူျပီး
ျဖီးျဖန္းေဗဒ အနိစၥဟု
စိတ္ကမပါ ေဟာင္ဖြာဖြာနဲ႔
ႏႈတ္အာက်ယ္ေလာင္
စကားေဖာင္ဖြဲ႔
လူေျပာင္ထဲမွာ
အသင္ပါသလား။

ဇာတိဇရာ
ဗ်ာဓိမရဏ
သေဗၺသတၱာ သခၤါရာဟု
ပညာဉာဏ္ယွဥ္ သမၸဇဥ္ျဖင့္
(သူလွ်င္ေရွ႔က သြားႏွင့္ရလည္း
ေနာက္ကတို႔ေတြ လိုက္ရေပအံ့
မေသမဦး ငါဉာဏ္ဦးမွ)
စိတ္ကူးေျဖာင့္မတ္
ျဖစ္ပ်က္မွတ္ကာ
ပို႔တတ္ပါစ အသုဘ။

သူ႔မွာတမ္း

ဆရာမင္းသု၀ဏ္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။ကဗ်ာေလး ဖတ္တိုင္းအေတြးတခုခုရလ်က္ပါပဲ။

သူတို႔ အဆုတ္ ၊ ထားခဲ့ျမဳပ္သည့္

ဗံုးငုတ္ တိုက္မွား ၊ ေမာင္ေျပာက္က်ားကို

ရြာသားရြာသူ ၊ ေမးၾကျမဴသည္

အူအူယမ္းေငြ႔ ထတုန္းသည္း ။

“အေမာင္ေျပာက္က်ား ၊ ခ်စ္သူအားကို

ဘာမ်ား မွာခဲ့လိုသနည္း ။”

“ငယ္က ၾကင္ျမတ္ ၊ မိသက္မွတ္ကို

ခြင့္လႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ ။”

“အေမာင္ေျပာက္က်ား ၊ မိဘအားကို

ဘာမ်ား မွာခဲ့လိုသနည္း ။”

“ေမြးသည့္မိခင္ ၊ ေမြးဖခင္ကို

ဦးတင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ ။”

“အေမာင္ေျပာက္က်ား ၊ တိုင္းျပည္အားကို

ဘာမ်ား မွာခဲ့လိုသနည္း ။”

“ခရီးမတ္တတ္ ၊ လမ္းခုလတ္တြင္

ကိုယ္လြတ္ေရွာင္ခြာ ၊ ခြာရပါ၍

အားနာခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ ။”

ယမ္းေငြ႕ အူအူ ၊ တလူလူႏွင့္

ေမးျမဴၾကတုန္း ၊ အေနာက္ကုန္းတြင္

ေနလံုး ကြယ္ေလၿပီတကား ။ ။

ေရးသားသူ ။ ။ မင္းသု၀ဏ္

သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔

ျမန္မာ့ရိုးရာ ၁၂-လရာသီပြဲေတာ္မ်ားအနက္ တန္ေဆာင္မုန္းလဟာ တမူထူးျခားတဲ့ လျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလမွာ 

တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္၊

 ကထိန္သကၤန္း အလွဴပြဲေတာ္၊

 မသိုးသကၤန္း ရပ္လုပ္ပူေဇာ္ပြဲေတာ္၊

 မဲဇလီဖူးသုပ္ ေ၀ငွေသာပြဲေတာ္၊ 

က်ီးမႏိုးပြဲေတာ္၊

 သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္တို႔ကို က်င္းပေလ့ရွိၾကပါတယ္။

ဒီအထဲမွာ သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္ က်င္းပျခင္းရဲ႕  အေၾကာင္းရင္းကို တင္ျပလိုပါသည္။

အဇာတသတ္မင္းဟာ ေဒ၀ဒတ္ႏွင့္ ေပါင္းမိျပီး ခမည္းေတာ္ ဗိမၺိသာရမင္းကို သတ္ခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ကစျပီး အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာ စြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ၏မ်က္လံုးေတြကို လွံခ်က္ေပါင္း အရာအေထာင္တို႔နဲ႔ ထိုးဆြျခင္းခံရသလို ေ၀ဒနာစြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သည့္ေဆးႏွင့္မွ ကုစား၍မရ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါ ေ၀ဒနာကို ကုစားရန္အတြက္ အမတ္မ်ား၏ အၾကံေပးခ်က္အရ တိတၳိဆရာႀကီး ၆-ေယာက္တို႔ထံ ေရွးဦးစြာ ေရာက္သြားပါတယ္။

သိၾကားလိမ္

နန္းေမ႐ုျပာသာဒ္၊‎

လမ္းျဖတ္တဲ့ ဣႏၵာ၊‎

ကမ္းသတ္လို႔ ႏွိမ္ရွာတယ္၊‎

အလိမၼာလြန္သား၊‎

ေထာက္လွမ္းခ်က္ သုဓမၼာဝယ္၊‎

ခုအခါ လစ္ၾကသလား။‎

ဘုရားက သိၾကားကို မွာတယ္၊‎

ဌကထာ ရွိသား၊‎

သာသနာ ငါထားငဲ့၊‎

မမွားေအာင္ ေစ့ေဆာ္၊‎

မေကာင္းသူ႔ ေကာင္းသူတို႔ကို၊‎

ေၾကာင္းယူလို႔ ဆန္းစစ္ကာေမွ်ာ္။‎

‎ဝိမလနန္းသစ္ေပၚမွာ၊‎

သန္းရွစ္ေဖာ္ ေရြမ်ားႏွင့္၊‎

ဘုရားကို ႏွစ္ရစ္လိမ္၊‎

ညစ္တဲ့မာဃိန္၊‎

ပစ္ရွာမယ့္ ဝရဇိန္ငယ္၊‎

ပန္းထိမ္မွာ ျပင္တုန္းထင့္ေလး။‎

စေလဦးပုည

‎(သိၾကားလိမ္ဖြဲ႔ – သာမညေတးထပ္)‎

ဖန္ဆင္းရွင္ သံုးဦး

သားတို႔သမီးတို႔စဥ္းစားပါ

 အရမ္းေတာ့မယံုစရာ၊

စာေမးပြဲမွာေအာင္လိုက 

စာႀကိဳးစားလိုက္ႀက

ဇြဲနဲ႔လံု႔လ အရင္းခံ ႀကိဳးစားခ်ိန္မွန္မွန္၊

ထိုသူဧကန္ ခ်မ္သာပြား 

ပညာစီးပြားေကာင္းက်ိဳးမ်ား

မႀကိဳးစားပဲအပ်င္းထူ ၊ ဆုပဲေတာင္းေနသူ

ကယ္မယ့္သူ ဘယ္မရွိ၊

 ေသခ်ာဒုကၡေရာက္မည္သိ

ကိုယ္၏စြမ္းအား ကိုယ္ကိုးပါ ၊

ေသခ်ာႀကီးပြား တိုးတက္မွာ

ဗုဒၶၿမတ္စြာ ေဟာညႊန္ႀကား

ေကာင္းက်ိဳးလိုလား က်င့္ေစသား

ကံ ညဏ္ ဝီရိယ စြမ္းအားမ်ား

ဖန္ဆင္းရွင္လို႔ မွတ္ေစသား................။

ေကာသလမင္းၾကီးအိပ္မက္ (၁၆)ခ်က္

ေကာသလမင္းၾကီးအိပ္မက္ (၁၆)ခ်က္

ေကာသလင္းမင္း အိပ္မက္ခင္း ညဥ့္တြင္း(၁၆)ျဖာ
ေလာကသနင္း ၊ တရားမင္း ၊ ရွင္းလင္းေဟာျပရွာ ။
သာသနာေတာ္ ၊ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ ၊ ေနာင္ေသာ္ ေရာက္ေသာအခါ ။
တရားကင္းၾက ၊ မင္းပါပ ၊မုခ်အုပ္စိုးမွာ ။
ထိုမင္းလက္ထက္ ၊ သင့္အိပ္မက္ ၊ မျပတ္ေပၚထြက္မွာ ။


(၁) ေမး။ ႏြြားနက္ေလးေကာင္ ၊ ေ၀ွ႕မည္ေယာင္ ၊ တိမ္းေရွာင္ထြက္ေျပးသည္ ။
ေျဖ။ ေလးဘက္ညိဳေရာင္ ၊ မိုးတိမ္ေတာင္ ၊ ရြာေယာင္ကြင္းလိမ့္မည္ ။

(၂) ေမး။ တထြာ,တေတာင္မွ် ၊ သစ္ခ်ံဳက ၊ ပြင့္ၾကသီးၾကသည္ ။
ေျဖ။ ကညာပ်ိဳမ ၊ ဣတၳိယ ၊ ငယ္ကအိမ္ေထာင္မည္ ။

(၃) ေမး။ ႏြားငယ္မႏို႕ ၊ ႏြားႀကီးတို႕ ၊ စို္႕လို႕ျမင္မက္သည္ ။
ေျဖ။ ေက်းဇူးႀကီးလွ ၊ မိႏွင့္ဘ ၊ သားကေ၀ေကၽြးမည္ ။

(၄) ေမး။ ႏြားႀကီးကိုပယ္ ၊ က, ႏြားငယ္ ၊ ၀န္မယ္မ႐ံုးသည္ ။
ေျဖ။ လူႀကီးကိုပယ္ရွား ၊ လူငယ္မ်ား ၊ေျမွာက္စားႏိုင္ငံျပည္ ။

(၅) ေမး။ ခံတြင္းႏွစ္ေပါက္ ၊ ျမင္းစားေသာက္ ၊ မေလာက္ျမင္မက္သည္ ။
ေျဖ။ လာဘ္ႏွစ္ဘက္စား ၊ မွဴးမတ္မ်ား ၊ တရားစီရင္မည္ ။

(၆) ေမး။ ေျမေခြးအိုထံ ၊ ေရႊခြက္ႏွံ ၊ စြန္ျပန္က်င္ငယ္ရည္ ။
ေျဖ။ မိ္န္းမျမတ္မွာ ၊ လူမစၧာ ၊ အိမ္ရာေထာင္လိမ့္မည္ ။

(၇) ေမး။ သားေရလြန္ကား ၊ ေျခရင္းထား ၊ ပံုစားေခြးငတ္မွီ ။
ေျဖ။ လင္မသိေအာင္ ၊ ပစၥည္းေဆာင္ ၊ လင္ေျမွာင္ေကၽြးလိမ့္မည္ ။

(၈) ေမး။ ေရျပည့္အိုးႀကီး ၊ ထပ္ေလာင္းမွီး ၊ ခ်ည္းႏွီးအိုးငယ္တည္ ။
ေျဖ။ မင္းဘ႑ာသာ ၊ တိုးေအာင္ရွာ ၊ ၿမိဳ႕ရြာနာလိမ့္မည္ ။

(၉) ေမး။ ေရကန္ႀကီးမယ္ ၊ ေနာက္အလယ္ ၊ နား၀ယ္ၾကည္လွသည္ ။
ေျဖ။ ၿမိဳ႕အလယ္တြင္ ၊ ေပြ႐ႈပ္အင္ ၊ ၿမိဳ႕ျပင္စည္ကားမည္ ။

(၁၀)ေမး။ ထမင္းအိုးႏွပ္ ၊ ေပ်ာ့မာဆတ္ ၊ က်က္လက္သံုးမ်ိဳးတည္း ။
ေျဖ။ မင္းႏွင့္လူမ်ား ၊ မတရား ၊ ကြက္ၾကားမိုးရြာမည္ ။

(၁၁)ေမး။ စႏၵကူးၾကဳတ္ ၊ ရက္တက္ပုပ္ ၊ ေရာင္းထုတ္၀ယ္ၾကသည္ ။
ေျဖ။ တရားေဟာကာ ၊ ပစၥည္းရွာ ၊ ၿမိဳ႕ရြာလယ္လိမ့္မည္ ။

(၁၂)ေမး။ ခ်ည္းႏွီးဗူးေတာင္း ၊ ေရနစ္ေအာင္း ၊ ေပၚေၾကာင္းျမင္မက္သည္ ။
ေျဖ။ ပညာရွိမ်ား ၊ မေက်ာ္ၾကား ၊ ေရွာင္ရွားျမဳတ္ကြယ္မည္ ။

(၁၃)ေမး။ ေက်ာက္ခဲႀကီးမ်ား ၊ ေရေပၚသြား ၊ ထင္ရွားျမင္မက္သည္ ။
ေျဖ။ မိုက္သူေျပာမွ ၊ သေဘာက် ၊ ေလာကျဖစ္လိမ့္မည္ ။

(၁၄)ေမး။ ဖားငယ္မက ၊ ေျမြေဟာက္ထ ၊ လိုက္ၾကကိုက္စားသည္ ။
ေျဖ။ ကညာပ်ိဳေမာ္ ၊ လင္အိုေပၚ ၊ ေငါက္ေအာ္ႏိုင္လိမ့္မည္ ။

(၁၅)ေမး။ က်ီးကိုဟသၤာ ၊ ၿခံရံကာ ၊ ေနတာျမင္မက္သည္ ။
ေျဖ။ ပညာရွိမ်ား ၊ လူမိုက္အား ၊ ၀ပ္တြားရလိမ့္မည္ ။

(၁၆)ေမး။ ဆိတ္က သစ္, က်ား ၊ ကၽြတ္ကၽြတ္၀ါး ၊ ကိုက္စားတတ္ၾကသည္ ။
ေျဖ။ သူယုတ္ျမင့္ျမတ္ ၊ ပညာတတ္ ၊ ေတာရပ္ေျပးရမည္ ။

ျပန္ခဲ့ပါေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ပဥၨင္းဘုရား

စာေပပရိယတ္ ၊ က်မ္းဂန္တတ္မွ
ျမင့္ျမတ္ေပမည္ ၊ ႀကံေတြးရည္၍ 
ထိုဤၿမိဳ႕သို႔ ၊ သားေတာ္ပို႔သည္ 
လြမ္းလို႔ေနရပါတယ္ ဘုရား ။ 

ဖခမည္းႏွင့္ - 
သားၾကီးမယ္ေတာ္ ၊ ေန႔စဥ္ေမ်ွာ္၍ 
ေပၚလာလိမ့္နိုး ၊ လာလိမ့္နိုးျဖင့္ 
လက္ခ်ိဳးေရတြက္ေနရပါတယ္ ဘုရား။ 

ေမ့သားလူေထြး၊၊ ငယ္နုေသးသည့္ 
ကေလးအမ်ား ၊ ေခ်ာင္းႀကိဳၾကားမွာ 
ငါးရွာဖားရိုက္ ၊ ကစားလိုက္ႏွင့္ 
ငယ္ခိုက္ခ်ိန္ေလး ၊ စာႏွင့္ေ၀းျပီး
ေတြးရင္းရင္ေလးမိပါတယ္ဘုရား ။ 

ရပ္သူရြာသား ၊ လူအမ်ားမွာ 
တရားေရေအး ၊ တိုက္ေကၽြးမည့္သူ
မရွိမူ၍ ----------------------- 
လူသည္လူ႔အသိမရွိၾကေတာ့ပါဘုရား ။ 

ဖ်က္ဆီး၍မရေသာဂုဏ္

ေရႊဂုဏ္ ေငြဂုဏ္ ရာထူးဂုဏ္သည္

လူ႕ဘံုေလာက အကာမွ်တည့္

သူကျငဴစူ မၾကည္ျဖဴ၍

ခြာယူလိုက ခြာ၍မရ။

ရုိးဂုဏ္ ေျဖာင့္ဂုဏ္ ယဥ္ေက်းဂုဏ္သည္

လူ႕ဘံုေလာက ႏွစ္သာရတည့္

သူကျငဴစူ မၾကည္ျဖဴလည္း

ခြာယူ၍မရ ကြာမက်။

(ေဇာ္ဂ်ီ)

ေရွာင္လြဲ လို ့ ျဖင္ ့ မရနိုင္ျပီ

ပုခက္နွင္ ့ ေဝးသမွ်
မေဝးလွ သုသာန္
ေျပးမရ ဆုတ္ခံ ခံရတယ္ ....။
လုပ္ၾကံလို ့ လြတ္ဘဲ
ပဋိစၥ သမုပၸန္ကို
သမၺဳဒၶံ ေဟာျမြတ္ကဘဲ
ဇာ တိဟု ရွိပါလွ်င္
စုတိမွာ မလြဲ
ပုဒိအာတုမရဲေသာ္မွအမႈတြဲပါဝင္
မယ္မာယာ တစ္သာကီ တြင္မွ
သူ ့ဇာတိ စခဲ ့သည္ပင္
အသီတိ ရွစ္ဆယ္ဝင္ေသာ္
ေခတ္နယ္တြင္ ဇာတ္သိမ္းလို ့
ခ်ဳပ္ျငိမ္းတဲ ့ ျပည္မလႅာ စုတိနွင္ ့သာ ...
တို ့မ်ားျဖင္ ့ မေသပါျပီ
ေကကထာ ရွိဘူးဗ် ေလး..............။

အဂၤပူဆရာေတာ္

ပိဋကတ္ အစြယ္ေထာင္လွ်င္ ...

တစ္ပိုင္းေၾကာင္ က်က္စားရံုျဖင့္၊

ခက္ပါလွသေဘာဉာဏ္၊
ထက္မာန အေျပာသန္တယ္၊

ေဒါသမာန္ထူပြားး။ ။
ေစာဒကတုဖက္လာလွ်င္၊

သူ႔ထက္ငါ ျငင္းတဲ့လူစား။ ။
ဘုရားေဟာ ျမတ္ဓမၼခန္ကို

 တတ္ေလဟန္ေယာင္၀ါး။
ပရမတ္ျပန္ အေၾကာင္သမားေတြမို႕

ေထာင္လႊားၾက သူ႔ထက္ငါ။
အသိဉာဏ္တစ္ထြာေလာက္ကယ္ျဖင့္၊

ညာမေထာက္ ေဟာတတ္လွပါ။
ပရိတ္သတ္ ေထာမနာေအာင္၊

ေစာဒနာဉာဏ္အေကာက္ေတြျဖင့္၊
ကန္အေၾကာက္ အတင္းမေရွာင္၊

ျငင္းၾကလူ႔ေဘာင္။
ပိဋကတ္အစြယ္ေထာင္လွ်င္၊ အပါယ္ေဘာင္ ဆင္းရလိမ့္ေလး။ ။

(လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

သီတင္းကၽြတ္ ( အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ )

ဆီမိီးရယ္ထိန္ထိန္လင္း-- သီတင္းက်ြတ္သည္ခိ်န္ဆီ -- ျမျမင့္မိုသည္ပဲြ ခ်ိမ္႔ခ်ိမ္႔သဲ မစဲေတာ့သည္ -----
ကုိသန္းလွို္င္သီဆိုထားတဲ့ ဖူးပြင့္ေ၀စီ ၁၂ လရာသီ သီခ်င္းထဲမွသီတင္းက်ြတ္လ နွင့္ဆို္င္
ေသာအပုိဒ္ကေလးျဖစ္ပါသည္ ၊ မွန္ပါသည္ သီခ်င္းက်ြတ္လ တြင္ ျမင့္မုိရ္ပဲြဆင္နဲြေလ႔ရွိသျဖင့္
ဆီမီးေတြထိန္ထိန္လင္းရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ၊
ေရွးစာဆိုေတာ္ႀကီးမ်ားကေတာ့ သီခ်င္းက်ြတ္လကို ဤသုိ႔ဖဲြ႔ဆိုထားပါသည္
ဆီမီးရယ္ထိန္ ၊ အိုင္မင္းေရၾကည္က .. ၊
...ၾကာငါးမည္ ငံုအာစြင့္တယ္.. ၊ ဖူးပြင့္ခ်ိန္ခါ .. ။
...အႆ၀ဏီ ယွဥ္ကာခ်ဥ္းပါလို ့.. ၊
လင္းလာတဲ့ ေငြတာရိန္ရယ္.. ၊
...ၿပာမွိန္လ်က္ ၿမဴေခ်ဆိုင္း .. ။
...ဂါရေ၀ ၊
သကၠစၥံ ပဏေမျဖင့္ သဒၵါေျခြကန္ေတာ့ပဲြကုိလ
...မစဲေပါင္ ကုသိုလ္ႏိႈးၾကတယ္ .. ၊
မ်ိဳးၿမန္မာတိုင္း ............ ။
သီတင္းက်ြတ္တြင္ မည္သည့္နကၡတာရာမ်ားထြန္းလင္း၍မည္သည့္ရာသိီတြင္က်ေရာက္သည္၊ရာသီပန္း
မွာဘာပန္းျဖစ္သည္စသည္တို႔ပါ၀င္ေအာင္စပ္ဆိုထားပါသည္ ၊
ျမန္မာလတလ၏အေႀကာင္းကိုေရးမည္ဆိုလ်င္ထုိအခ်က္မ်ားကုိေတာ့မပါမျဖစ္
ေဖၚျပရမွာျဖစ္ပါသည္ ၊
သီတင္းကြ်တ္လသည္ ၿမန္မာတို ့၏ ၁၂ လရာသီတြင္သတၱမေျမာက္လျဖစ္
သည္ ၊ ၀ါတြင္းကာလ၏ ေနာက္ဆံုးလၿဖစ္ပါသည္ ။ ရာသီခြင္မွာတူရာသီျဖစ္ျပိး၊
အႆ၀တီၾကယ္ႏွင့္ လမင္းတို ့စန္းယွဥ္ကာ မြန္းတည့္ၾကသည္၊
ရာသီအမွတ္တံဆိပ္မွာခ်ိန္ခြင္ရုပ္ျဖစ္သည္
သီတင္းက်ြတ္လ မွာရက္မစုံလျဖစ္သည္ ၊ ေနထြက္ခ်ိန္နံနက္ ၆ နာရီျဖစ္ျပိးေန၀င္ ခ်ိန္ညေန ၆ နာရီျဖစ္သျဖင့္ေန႔တာညတာတူသည္၊ရာသီပန္းမွာ ၾကာၿဖဴပန္းၿဖစ္ပါသည္ ႀကာမ်ိဳးငါးပါးစုံစုံလင္လင္ပြင့္ႀကပါသည္ ၊
၀ါတြင္းသုံးလအတြင္း ရဟန္းေတာ္မ်ား ညအိပ္ခရီးမထြက္ရဘဲတေနရာထဲတြင္
သတင္းသုံးႀကခဲ့ရသည္ ။ လူတုိ႔သည္လဲအိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း လက္ထပ္ထိမ္းမ်ားျခင္းကို
၀ါတြင္းတြင္မျပဳလုပ္ႀကပါ ၊ ၀ါက်ြတ္ျပီ သတင္း၀ါလက်ြတ္ျပီဆိုလ်ွင္ ရဟန္းမ်ားလဲ ည
အိပ္ခရီးထြက္နို္င္ႀကျပီး ။လူတုိ႔သည္လဲ ၀ါက်ြတ္ျပီဆိုလ်ွင္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း ၊အိမ္
ေထာင္ျပဳျခင္းမ်ားကိုျပဳလုပ္နိုင္ႀကေတာ့သည္ ၊
သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္သည္ရာသီပဲြေတာ္မ်ားတြင္ထင္ရွားေသာ
ထင္ရွားေသာပြဲေတာ္ တစ္ခုၿဖစ္သည္ ၊ သီတင္းက်ြတ္လတြင္မိဘမ်ားနွင့္သက္ႀကီးရြယ္
အုိမ်ားကို ၀န္ခ်ကန္ေတာ့ႀကေသာအေလ့မ်ားျပဳခဲ့ႀကသည္၊ထုိဓေလ့ထုံးစံမ်ားစတင္လာ
ခဲ့သည့္ အစဥ္အလာမွာ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါ ကစခဲ့ပါသည္ ၊
ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱမေၿမာက္၀ါကို တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္တြင္ ၀ါဆုိေတာ္မူၿပီး
မယ္ေတာ္ သႏ ၱဳႆီတ နတ္သားအားအမႈးၿပဳ၍ စၾက၀ဠာေနရာအႏံွ ့မွ နတ္ၿဗဟၼာအေပါင္းတို ့အားအဘိဓမၼာတရားေတာ္ကုိေဟာၾကားေတာ္မူသည္
သီတင္းကြ်တ္လၿပည့္ေန ့ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္သည္ နတ္ၿဗဟၼာအေပါင္း ၿခံရံကာ
ေရႊေစာင္းတန္း ၊ ေငြေစာင္းတန္း ၊ပတၱၿမားေစာင္းတန္း မ်ားၿဖင့္ စီခ်ယ္ထား အပ္ေသာ
ရတနာ ေစာင္းတန္းၿဖင့္ သကၤႆနဂိုရ္ ၿပည္သို႔ျပန္လည္ဆင္းသက္ေတာ္မူ သည္၊အလြန္အ့့ံႀသဘြယ္ သပ္ပါယ္ႀကည္နဴးဘြယ္၊တုိ႔ျဖင့္ျမတ္စြာဘုရားကိုဖူးျမင္ရေသာ
ျပည္သူအေပါင္းတို႔သည္ မီးရွဴးမီးတို္င္မ်ား ၊ မီးပန္းမ်ား ဆီးမီးမ်ား ဆြမ္းပန္းေရခ်မ္းတုိ႔
ၿဖင့္ျမတ္စြာဘုရားအားဆီးႀကိဳ ပူေဇာ္ၾကသည္။တခိ်ဳ႔ကတာ၀တိ ံတာနတ္ျပည္မွစူဌာမဏီ
ေစတီကိုရည္ူ၍မီးပံုးမ်ားၿပဳလုပ္၍ေကာင္းကင္သို႔႔လႊတ္တင္ျပီးပူေဇာ္ႀကသည္။
ထိုကဲ့သို႔ပူေဇာ္ၾကသည္ကိုအေၾကာင္းၿပဳ၍ယေန႔ေခတ္အခါတိုင္ေအာင္သီတင္း
က်ြတ္လျပည္႔ေန႔တြင္ႏွစ္စဥ္မီးထြန္းပြဲကိုက်င္းပၿပဳလုပ္ႀကျခင္းၿဖစ္ပါသည္ ။
ဤေနရာတြင္ ေဂါတမျမတ္စြာဘု၇ားသည္ ၀ါတြင္း ၃ လမတုိင္ခင္ကမည္သုိ႔
မည္ပုံမယ္ေတာ္ရွိရာတာ၀တံသာနတ္ျပည္သုိ႔ႀကြခ်ီေတာ္မူသြားသည္ကိုေဖၚျပရန္လုိ
မည္ဟုထင္ပါသည္ ၊ အေႀကာင္းက ဒီလုိပါ
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားျဖစ္သည့္အခိ်န္တြင္ တိထၱိတကၠဒြန္းမ်ားကလဲ သူတို႔
ကို္ယ္သူတို႔ဘုရားဟုထုတ္ေဖၚေက်ညာျပီး သူ႔၀ါဒနွင့္သူ ဘုရားလုပ္ေနႀကပါတယ္ ၊
မ်ားေသာအားျဖင့္တိထၱိႀကီးတို႔မွာ အ၀တ္မ၀တ္ႀကပါ။အလြန္ခ်ိဳးျခံေသာအက်င့္ကိုက်င့္
နိ္င္သည္ဟူ၍တိထၱိတုိ႔ကိုကုိးကြယ္ေနသူမ်ားကလည္းရွိေနပါတယ္ ၊၊အနာတပိဏ္သူေဌး
ႀကီးပင္လ်င္ ေန႔စဥ္ေဂါတမဘုရားေက်ာင္းသုိ႔မ၀င္မွီ တိထိၱႀကီးတို႔ထံကိုလည္း
သြားေရာက္ေလ့ရွိပါတယ္ ၊

သစၥကပရဗိုဇ္ဆိုတဲ့တိိထၱ္ိႀကီးဆိုလ်ွင္ ေ၀သာလီျပည္ကလစၦ၀ီမင္းသားတို႔ိုပညာ
ေတြသင္ေပးေနတဲ့ဆရာႀကီဆုိေတာ့ဘုရားကိုပညာျပိဳင္ခ်င္တယ္လို႔စိန္ေခၚထားပါတယ္
က်န္တဲ့တိထၱိေတြကလဲ ဘုရားနဲပညာျပ်ိဳင္ခ်င္တယ္လို႔စိန္ေခၚထားႀကပါတယ္ ၊
ျမတ္စြာဘုရားက တိထၱိႀကီးမ်ားကုိ သရက္ျဖဴပင္ရင္းတြင္တန္ဘုိးျပိဳင္မည္ဟုျပန္ျပီး
ေက်ညာထားလုိက္ပါတယ္ ၊
အ၀တ္မ၀တ္တဲ့တိထၱိႀကီးေတြကသူတိုိ႔ကိုယ္သူတို႔တန္ခိုးမရွိမွန္းလဲသိပါတယ္ ၊
ဒါေပမဲ့သူတို႔ကိုကုိးကြယ္ေနတဲ့သူေတြအထင္ႀကီေအာင္လုိ႔မ႑ဳပ္ေတြေဆာက္ျပီးတန္
ခုိးျပိဳင္ဘုိ႔ျပင္ဆင္ထားႀကပါတယ္၊ ေဂါတမကိုလဲ တန္ခုိးမျပနိုင္ေအာင္သရက္ျဖဴပင္မွန္
သမ်ွကိုအကုန္ခုတ္ခိုင္းထားပါတယ္ ၊
အဲဒီလုိဟုိ တိထၱိႀကီးကလဲ သူသာလ်င္ဘုရားျဖစ္သည္။ ဒီက ေနရာမွာတိထၱိႀကီး
ကလည္းသူသာလ်င္ဘုရားျဖစ္သည္ဟု အသိီးသီးဘုရားလုပ္ေနႀကေသာေႀကာင့္
ရာဇျဂိဳလ္ျပည္မွသူေဌးသားတဦးကဘုရားအစစ္ ရဟႏၱာအစစ္မည္သူျဖစ္သည္ကိုသိလုိ
တဲ့အတြက္ စႏၵကူးသစ္သားျဖင့္ထြင္းထုထားေသာသပိတ္ကုိအေတာင္ေျခာက္ဆယ္အ
အျမင့္ရွိတဲ့တို္င္ေပၚမွာခ်ိတ္စဲြထားလိုက္ပါတယ္၊ရဟႏၱာအစစ္ဆိုလ်င္စ်ာန္ျဖင့္ႀကြျပီး
စႏၵကူးသပိတ္ကိုအလွဴခံပါ လုိ႔ဆိုလိုက္ပါတယ္ ၊
အဲဒီအခ်ိန္မွာရာဇျဂိဳလ္ျပည္ကိုဆြမ္းခံႀကြလာတဲ့ရွင္ေမာဂၢလာန္နဲ႔ ရွင္ပိေ႑ာလ
ရဟႏၱာ နွစ္ပါးက တိထိၱတို႔လုပ္ရပ္ေႀကာင့္သတၱ၀ါတို႔ယုံမွားသံသယျဖစ္မွာကိုစုိးျပီး ၊ရွင္
ပိေ႑ာလမေထရ္ကုိတန္ခုိးျပျပီး သပိတ္ကိုအလွဴခံဘုိ႔တုိက္တြန္းလုိက္တဲ့အတြက္ ၊
ရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္ဟာေကာင္းကင္ကိုစ်ာန္နဲ႔ႀကြျပိး သူေဌးသားရဲ႔သပိတ္ကိုအလွဴခံ
လုိက္ပါတယ္ ၊
တိထၱိႀကီးေတြက စႏၵကူးသပိတ္ကိုမယူနိုင္ေပမဲ့ အရွက္မရွိဘဲ သူတို႔မယူခ်င္လုိ႔
မယူတာဆိုျပီး အမ်ိဳးမ်ဳိဳးေျပာေနႀကတယ္ ၊ သာ၀တၱိျပည္ကိုဘုရားႀကြလာျပီးတန္းခုိးျပိုင္
ဘုိ႔ကိုဘဲအမ်ိဳးမ်ဳိးေျပာေနႀကတယ္ ၊ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား သ၀တၱိိျပည္ကိုေရာက္တဲ့
အခါမွာ သရက္ျဖဴဥယ်ာဥ္ကိုေစာင့္တဲ့ဥယ်ာဥ္မွဴးက တလုံတည္းေသာက်န္တဲ့သရက္ျဖဴ
သီးကိုလွဴလုိက္တယ္ ၊ဘုရားကဘုန္းေပးေတာ္မူျပီး အေစ့ကုိအပင္စိုက္ခိုင္းလုိက္တယ္ ၊
အဲဒီသရက္ေစ့စုိက္တဲ့ေျမေပၚကိုဘုရားရွင္ကလက္ေဆးခ်လုိက္တဲ့အခါမွာခ်က္ခ်င္းဘဲ
သရက္ျဖဴပင္ႀကီးေပါက္လာျပိး အသီးေတြျဖိဳင္ျဖိဳင္သိီးလာေတာ့တယ္ ၊ လာေရာက္္ႀကည့္ရွဴေနႀကတဲ့ပ၇ိတ္သတ္ေတြကလဲျမတ္စြာဘုရားရဲ႔တန္းခုိးေတာ္ကိုျမင္
ျပိးသီးလာတဲ့သရက္သီးေတြးကိုစားႀကတယ္သရက္သီးအေစ့ေတြနဲ႔တိထၱိႀကီးေတြကို
လုိက္ေပါက္ႀကပါတယ္ ၊
အဲဒီအခါမွာျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းကင္ကိုစ်ာန္နဲ႔ႀကြေတာ္မူျပီးေရမီးအစုံနဲ႔
တန္ခုိးျပေတာ္မူတယ္ ၊ေရမီးအစုံနဲ႔တန္ခိုးေတာ္ျပတယ္ဆိုတာ၊ဘယ္ဘက္ေျခဖ၀ါးေတာ္
က ေရေတြထြက္လာျပိး ညာဘက္ေျခဖ၀ါးေတာ္က မီးေတြထြက္လာတယ္ ၊ဘယ္ဘက္
ဘယ္ဘက္လက္ဖ၀ါးေတာ္ကမီးေတြထြက္လာျပိး၊ ညာဘက္လက္ဖ၀ါးေတာ္ကေရေတြ
ထြက္လာတယ္ ၊ ဘယ္ဘက္မ်က္လုံးေတာ္က ေရေတြထြက္လာရင္ ညာဘက္မ်က္လုံး
ေတာ္က မီးေတြထြက္လာတယ္ ၊ အဲဒီလုိ ေရမီးအစုံနဲ႔တန္ခုိးေတြေတာ္ျပရင္းနဲ႔မယ္ေတာ္
ရွိရာတာ၀တိ ံတာနတ္ျပည္ကိုႀကြျမန္းေတာ္မူခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္ ၊
ေျမျပင္ေပၚကတိထၱိႀကီးေတြလဲ ဘုရားတန္းခိုးျပတဲ့ ေရေတြထဲမွာ သူတို္႔ေဆာက္
ထားႀကတဲ့မ႑ဳပ္ေတြနဲ႔အတူေျမာကုန္ႀကပါေတာ့တယ္ ၊
ထူး -- မ ျခားနား မိီးေရ စုံကား ေရာင္ေတာ္ေထြျပား --- ထူးေထြသည့္အံ့ရာ --
ဆုိတဲ့ ထူး မွျခားနား သိီးခ်င္းႀကီးကိုႀကားဘူးမွာေပါ့ အဲဒါ ျမတ္စြာဘုရားေ၇မီးအစုံျပျပီး
နတ္ျပည္ကို ႀကြသြားတာကို ပူေဇာ္တဲ့သိီခ်င္းႀကီသီခ်င္းခန္႔ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ျမ၀တီမင္းႀကီး
ဦးစ ေရးစပ္သိီးကုံးတယ္လို႔ထင္ပါတယ္ ၊
ျမတ္စြာဘုရားနတ္ျပည္မွာမယ္ေတာ္ကို အဘိဓမၼာတရားေဟာပါတယ္၊အဘိဓမၼာ
တရားဟာအလြန္ခက္ခဲနက္နဲပါတယ္၊တရားကုိတဆက္ထဲေတာက္ေလွ်ာက္နာရမွနား
လည္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္ ၊ ဒီအဘိဓမၼာတရားကိုလူ႔ျပည္မွာေဟာရင္ ၃လေလာက္ႀကာ
မွာမုိ႔လူသားမ်ားအေနနဲ႔နာနိင္မွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ နတ္ျပည္မွာေဟာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္
နတ္ျပည္ကေတာ့အခ်ိန္ကလမ်ားလူ႔ျပည္ ၃ ဆုိတာ နတ္ျပည္မွာ တနာရီေတာင္မျပည့္
ဘူးလုိ႔လုိ႔ဆိုပါတယ္ ၊ျမတ္စြာဘုရားကလဲလူသားဗုဒၶဆိုေတာ့ ခႏၵာကိစၥ၊ဆြမ္းစားဆြမ္းခံ
လုပ္ရေသးတာမုိ ႔ ထုိကိစၥမ်ားကိုကၠဳဒၶိအစိႏၱယ်တန္ခုိးေတာ္ျဖင့္နိမၼိတကုိယ္ပြါးေတာ္တ
တကိုယ္ဖန္ဆင္းျပီးလူျပည္ကုိခႏၶာကိစၥဆြမ္းစားဆြမ္းခံႀကြေတာ္မူရပါတယ္ ၊
အဲဒီအခါမွာ စႏၵကူးေတာမွာ၀ါကပ္ေတာ္မူေနတဲ့ အရွင္သာရပုတၱရာေတြ႔ျပီး နတ္ျပည္
မွာေဟာႀကားေနတဲ့ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကိုအက်ဥ္းမ်ွေဟာႀကားခဲ့ပါတယ္ ၊
အဘိဓမၼာသည္က်မ္းအားျဖင့္ ဓမၼသဂၤဏီ ၊ ၀ိဘင္း ၊ ဓာတုကထာ ၊ ပုဂၢလပညတ္
ကထာ၀တၱဳ ၊ ယမိုက္ ၊ ပဌာန္း ဟူ၍ ခုနွစ္က်မ္းရွိသည္ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ဗုဒၶအ
က်ဥ္းမ်ွေဟာႀကားေတာ္မူခဲ့ေသာအဘိဓမၼာ တရားကိိ မိမိဥာဏ္ျဖင့္အဖန္ဖန္သုံးသပ္ျပီး
လူသားတို႔ဥာဏ္အမွီသေလာက္ကုိထပ္ဆင့္အက်ဥ္းခ်ဳံး၍၀ါဆိုေတာ္မူႀကေသာရဟန္း
မ်ားအားျပန္လည္ေဟာႀကားေတာ္မူခဲ့သည္ ၊ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကိုလူျပည္တြင္ေရွး
ဦးစြာနာယူရေသာပုဂၢိဳလ္မွာ အရွင္သာရိပုတၱရာျဖစ္သည္ ၊ နတ္ျပည္လူ႔ျပည္တို႔၌
အဘိဓမၼာတရားစတင္ေပၚထြန္းသည့္အနွစ္မွာ မဟာသကၠရဇ္ ၁၀၉ ခုနွစ္ျဖစ္ပါသည္ ၊
ေဟာႀကားေနသည္ကာလမွာ ၀ါတြင္း သုံးလ ေဟာႀကားျပီးဆုံးသည့္ကာလမွာ
သတင္းက်ြတ္ျပည့္ေနျဖစ္္သည္ ၊ထုိ႔ေႀကာင့္ လူျပည္တြင္ သတင္းက်ြတ္လျပည္ေန႔ကို
အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ုသတ္မွတ္ျပိး အဘိဓမၼာတရားမ်ားေဟာႀကားႀကျခင္းျဖစ္ပါသည္
မ်ားေသာအားျဖင့္ ပဌာန္ေဒသနာေတာ္ကိုအသံမစဲပူေဇာ္ႀကသည္ကို ေတြႀကုံရမည္ျဖစ္
ပါသည္ ၊
သီတင္းက်ြတ္လ ၀ါက်ြတ္တြင္ လူႀကီးမိဘမ်ားအား ၀န္ခ်ေတာာင္းပန္ကန္ေတာ့
ႀကေသာဓေလ႔မွာလဲ ျမတ္ဗုဒၶနွင့္ ဗုဒၶရဟန္းေတာ္မ်ားနွင့္ပတ္သက္၍ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း
ပင္ျဖစ္ပါသည္ ၊
ဗုဒၶသည္ နတ္ျပည္တြင္မယ္ေတာ္အား အဘိဓမၼာတရားေဟာရျခင္းသည္မိခင္
အားေက်းဇူးဆပ္ျခင္းျဖစ္သည္ ၊
ေဒြေမ ဘိကၡေ၀ ဒုလႅဘာ ေလာကသၼီ ံ ပုဗၺကာရီ ကတေဒ၀ီ လုိ႔ အဂုၤထုိ၇္ပါဌိ
ေတာ္မွာ ပါရွိပါတယ္ ၊
ခ်စ္သားတို႔ ေလာက၌ေရွးဦးမဆြေက်းဇူးျပဳတက္ေသာသူ၊ သူျပဳေသာေက်းဇူးကို
ေဖၚထုတ္ေက်းဇူးဆက္ေသာသူ သည္ေတြ႕ရခဲသည္ ။ အမိအဘတို႔သည္ေရွးဥိီးမဆြ
ေက်းဇူးျပဳအပ္ေသာသူမ်ားျဖစ္သည္ ၊ေက်းဇူးဆပ္ရာတြင္ အယူမွားေနေသာမိဘကုိ
အယူမွန္လာေအာင္ ၊ သရဏဂုံမတည္ေသာမိဘကုိသရဏဂုံတည္လာေအာင္တရားျဖင့္
ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းသည္အျမတ္ဆုံးျဖစ္သည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူပါတယ္ ၊
ဤသို႔ဘုရားရွင္ကို္ယ္ေတာ္တို္င္ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း ၊ေက်းဇူးျပဳျခင္းကိုအေလးထား
၍ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္ကုိနွလုံးမူႀကလ်က္ အမိအဘတို႔အား ေက်းဇူးဆပ္ေသာအေနျဖင့္
ကန္ေတာ့ႀကျခင္းျဖစ္ေပသည္ ၊
မဂၤလသုတ္္မွာလဲ မာတာမိတုဥပထာနံ ပုတၱာဓရသဂၤေဟာ လုိ႔ေဟာေတာ္မူ
ပါတယ္ ၊ အမိအဘနဲ႔ သက္ႀကီး၀ါႀကီးမ်ားကို ရုိေသေလးစားျခင္း သည္မဂၤလာလုိ႔ေဟာ္
ထားတာျ့ဖစ္ပါတယ္ ၊
ကန္ေတာ့ရာတြင္ မိမိျပဳမွားမိခဲ့ေသာအျပစ္မ်ားကို ခြင့္လွြတ္ပါရန္ ၀န္ခ်ေတာင္း
ပန္၍ကန္ေတာ့ျခင္းကိုလဲ ထုိသီီတင္းက်ြတ္တြင္ပင္ျပဳလုပ္ႀကသည္ ၊
ဒီအေႀကာင္းကလဲ သီတင္းက်ြတ္မွာဘဲျဖစ္ပါတယ္၊ တခုေသာ၀ါမဆိုခင္ကာလတ
ခုမွာေကာသမၺီျပည္မွာ ၀ိနည္းေဆာင္ရဟန္းမ်ား နဲ႔ သုတၱန္ေဆာင္ရဟန္းမ်ားအခ်င္းမ်ား
ႀကရာမွာ ဗုဒၶဆုံးမသည္ကိုပင္ မနာယူႀကဘဲ သံဃာ့အဓိကရုဏ္ႀကီးျဖစ္ျပီးသံဃာမ်ား
ဂုဏ္းကဲြကုန္ႀကတဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ဟာ ရဟန္းမ်ား ေနာင္တတရားရေစရန္အတြက္
ေကာသမၺီျပည္ကေန ပုလလဲေတာကို တပါးထဲႀကြျပိး ပုလလဲေတာမွာဘဲ ၀ါဆိုေတာ္မူ
ေနပါတယ္ ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပုလလဲေတာဆင္ႀကီးကလဲ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ေနရတာ
မေပ်ာ္ပိုက္တာနဲ႔ တေကာင္ထဲထြက္လာရာမွာ ဘုရားနဲ႔ေတြ႔ျပီး အ၀ါတြင္းလုံးဘုရားကို
အလုပ္အေႀကြးျပဳစုေနပါတယ္ ၊
၀ါတြင္းသုံးလပတ္လုံး ဘုရားကိုလဲမဖူးရ ဘုရားတရားကုိမနာရေတာ့ေကာသမၺီ ျပည္သူေတြက
ရဟန္းမ်ား ဘုရားအဆုံးအမကိုမနာခံဘဲ ဂုိဏ္းကြဲေနတာကိုသိတဲ့ႀက
ေတာ့ ရဟန္းမ်ားျပန္လည္မသင့္ျမတ္ရင္ ဆြမ္းမေလာင္းဘူးလုိ႔အႀကပ္ကိုင္ေတာ့မွ
၀ါက်ြတ္မွာဘုရားရွင္ကို ရွင္အနႏၵာဦးေဆာင္ျပိးျပန္ပင့္ႀကပါတယ္ ၊
ျမတ္စြာဘုရားက ပုထုစဥ္နွင့္ အရိယာမ်ားစိတ္ေနစိတ္ထားကြာျခားပုံ ေသာတ
ပန္တုိ႔ရဲ႔စိ္တ္ေနသေဘာထားကိုေဟာႀကားတဲ့အတြက္ သံဃာမ်ားအခ်င္းခ်င္း မိမိတို႔
အခ်င္းခ်င္း ျပဳ မွားခဲ့တာေတြကို အျပန္အလွန္၀န္ခ်ေတာင္းႀကျပီးတဲ့ေနာက္ျပန္လည္
သင့္ျမတ္သြားႀကပါတယ္ ၊ ( ေကာသမၺီသုတ္ )
ဒါေႀကာင့္ သီတင္းက်ြတ္မွာ မိဘနဲ႔တကြ လူႀကိီးသူမ မ်ားကုိ ကန္ေတာ့တဲ့အခါ
မွာ မိမိတို႔ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံတို႔ျဖင့္ ပစ္မွားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ခြင့္လွြတ္ပါလုိ႔၀န္ခ်
ျပိး ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ႀကရတာျဖစ္ပါတယ္ ၊
ကန္ေတာ့ခံႀကရတဲ့လူႀကီးမိဘေတြကလဲ ထုံးစံအတုိင္း ဘုန္းႀကီးပါေစ ၊ သက္
ရွည္ပါေစ အႏၱရယ္မ်ိဳး ၉၆ ပါး ကင္းႀကပါေစ လုိ႔ ဆုေပးျပိးတဲ့အျပင္ မင္းတို႔ ငါတုိ႔
အေပၚမွာ ကာယံ ၀စီကံ မေနာက တို႔ျဖင့္ပစ္မွားထားတာေတြရွိရင္ခြင့္လွြတ္ပါတယ္ လုိ႔
ျပန္ျပီး ဆုေပးဘုိ႔လုိပါတယ္ ၊ ဒါမွ ခေလးေတြဟာ အပစ္ကင္းတဲ့သူကေလးေတြျဖစ္ျပီး
ဒီတနွစ္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရွြင္နဲ႔ ဘ၀ခရီးကိုဆက္လက္ျပီးေလ်ွာက္လွမ္းနို္င္ႀကမွာျဖစ္ပါတယ္
လုိ႔ တင္ျပရင္း သိီးတင္းက်ြတ္ေဆာင္းပါးကုိနိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္ ၊

ေမာင္သုည
မွီျငမ္းကိုးကားေသာစာေပမ်ား
ေမာင္ထင္ ၁၂ လရာသီေဆာင္းပါးမ်ား
ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ ၁၂ လရာသီေဆာင္းပါးမ်ား
ရတနာစည္ဆရာေတာ္ ( လြယ္လင္) ၏ အဘိဓမၼာနွင့္ျမန္မာ
ေမာင္ပို္င္ ၏ ေက်းဇူးဆပ္ ထူးျမတ္အခါ သီတင္းက်ြတ္ ပုဏၰမာ
မူရင္း http://crazybag.ning.com/ 

ဆန္ရင္းေမ်ာတဲ့ေလွ

ဆန္ရင္းေမ်ာတဲ့ေလွ

ကၽြန္ေတာ့္အေမ ေက်ာင္းမေန 

စာမတတ္ေပမဲ့

သူ႔သားေတြတေလွၾကီးနဲ႔ 

ေရစီးကုိမွန္မွန္ခတ္ပါလုိ႔

ဆန္မျပတ္ ဆီမျပတ္ခဲ့………။

ေက်ာင္းေတာ္မွာ

 အေမ့သားကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြ

ေက်ာင္းေနပညာတတ္ေသာ္မွ

ကၽြန္ေတာ့္ေလွ ကၽြန္ေတာ္ခတ္ေပမဲ့

ကၽြန္ေတာ္ေလွ အေမတလွည့္စီးေတာ့

ေလွၾကီးက ေလးသလုိ ေရစီးကေႏွးသလို

ေခၽြးေစးေတြ လိႈင္းထန္လို႔

ေရစီးမွာ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ 

ဆန္ျပတ္ဆီျပတ္ခဲ့…….။

(အမည္မသိ တကၠသိုလ္သားတစ္ဦး)

ငါအိုသြားေသာအခါ

ငါအိုသြားေသာအခါ ငါဟာအရင္က ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကိုနားလည္ေပးပါ။
 စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။

ခ်ည့္နဲ႕နဲ႕လက္ေတြနဲ႕ ထမင္းဟင္းေတြ အကၤ်ီေပၚဖိတ္စင္သြားတဲ့အခါ အက်ၤီ၊လံုခ်ည္ ဖိုသီ၊ ဖတ္သီ ျဖစ္ေနတဲ့အခါ ငါ့ကိုမရြံပါနဲ႕၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသုတ္သင္ေပးခဲ့တာေတြကို ေက်းဇူးျပဳၿပီးသတိရေပးပါ။

အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့စကားေတြ ျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ဘဲ ေက်းဇူးျပဳၿပီး နားေထာင္ေပးပါ။

ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ရာ၀င္တိုင္း တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ေတြ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ နိပါတ္ေတာ္ေတြ၊ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕ေတြ စတဲ့ ပံုျပင္ေတြကို မရိုးေအာင္ေျပာရင္း ငါေခ်ာ့သိတ္ခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။

မလႈပ္ရွားႏိုင္လို႕ ေရခ်ိဳးဖို႕ အကူအညီလိုတဲ့အခါ ငါ့ကို မၿငိဳျငင္ပါနဲ႕။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္၊ ေျခာက္တစ္လွည့္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုရိပ္ေလးကို ျမင္ေယာင္ေပးပါ။

ွေခတ္သစ္ နည္းပညာသစ္ေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့ရင္ မေလွာင္ပါနဲ႕၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတိုင္းကို စိတ္ရွည္စြာ ငါျပန္ေျဖခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။

စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ ႏြမ္းလ်ၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့အခါ ခြန္႕အားပါတဲ့လက္တစ္စံုနဲ႕ ငါ့ကိုကူတြဲေပးၾကပါ။

လမ္းေလွ်ာက္သင္စ အရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။

တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ အိုစာသြားတဲ့ငါ့ကိုၾကည့္ၿပီး ၀မ္းမနည္းပါႏွင့္၊ နားလည္ေပးပါ။ အားေပးပါ။ အရင္တုန္းက လူ႕ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညႊန္ခဲ့သလို အခုခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕ ေအးျမမူေတြကို ငါျပံဳးျပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲ့ဒီ အျပံဳးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့ ငါ့ေမတၱာေတြ ေတြ႕ရမွာပါ။

သားတို႕သမီးတို႕ေရ..... ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစကြယ္။
(အမ်ိဳသားစာေပဆုရ စာေရးဆရာႀကီး မင္းသူရိန္ေရးထားတဲ့ စာေလးပါ) 

ဆရာေဇာ္၈်ီရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ

သင္ေသသြားေသာ္

 လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကား

 အိုရနာရ၊ ေသရအုန္းမည္ 

မွန္ေပသည္တည္း။

 သို႔တျပီးကား၊ သင္ဖြားေသာေျမ 

သင္တို႔ေျမသည္၊ အေျခတိုးျမင့္

 က်န္ေကာင္းသင့္၏။

 သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း

 ၾကီးပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။ 

သင္ဦးခ်၍၊ အမွ်ေ၀ရာ 

ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္

 ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း၊

 ေျပာင္လ်က္ ၀င္းလ်က္က်န္ေစသတည္း။

 ေဇာ္ဂ်ီ