မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဆိုတာ.....မိမိကို အင္မတန္ေပးနိဳင္ခက္တဲ့အရာကိုေပးတတ္တယ္ ။ အင္မတန္ျပဳနိဳင္ခက္တဲ့အမူမ်ိဳး ၊အကူညီမ်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္ေပးတတ္တယ္။
မိမိကသတိလြတ္လို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ တျခားအေျခအေနတရပ္ရပ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္
မေကာင္းသျဖင့္ေျပာဆိုမိတဲ့စကား
ျပဳမိတဲ့အျပဳအမူမ်ိဳးရွိလာရင္လည္း သည္းခံတတ္တယ္။
မိမိကလွ်ိဳ ့၀ွက္ထားေစခ်င္တဲ့ မေပါက္ၾကားေစလိုတဲ့စကားကိုေျပာတဲ့အခါမွာလည္း
အဲဒီစကားကိုမေပါက္ၾကားေအာင္ လံုျခံဳေအာင္ လွ်ိဳ ့၀ွက္ေပးတတ္တယ္။
ေဘးရန္အႏၱရာယ္ေတြနဲ ့ၾကံဳေတြ ့လာတဲ့အခါမွာလည္း မိမိကိုစြန္ ့ပစ္ေက်ာခိုင္းမသြားဘူး။ ထားခ်န္မျပစ္ခဲ့ဘူး။
အေၾကာင္းမသင့္လို ့မိမိမွာ ပစၥည္းဥစၥာဆင္းရဲသြားတဲ့အခါမ်ိဳး၊
အဆင့္အတန္းေလွ်ာဆင္းနိမ့္က်သြားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာလည္း မိမိကိုမထီမဲ့ျမင္မျပဳဘူး။
အထင္ေသးတဲ့အေျပာမ်ိဳးနဲ ့ မေျပာတတ္ဘူး။ အထင္ေသးတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ ့မၾကည့္တတ္ဘူး။
မိမိခ်မ္းသာရင္၊ ေအာင္ျမင္ရင္၊ ေက်ာ္ၾကားရင္လည္း မနာလိုမရူ ့စိတ္မျဖစ္ဘူး။
မိမိနဲ ့ထပ္တူပဲ ၀မ္းသာေနတတ္ေသးတယ္။
မိမိရဲ ့ေအာင္ျမင္မူ ့ ေက်ာ္ၾကားမူ ့ကို ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူစြာနဲ ့
အျခားသူေတြကိုေတာင္ တစ္ဆင့္ေျပာျပေနတတ္ေသးတယ္။
မိမိရဲ ့ဂုဏ္သတင္းကိုညွိဳးမွိန္ေစတဲ့ မဟုတ္မတရား စကားမ်ိဳးကို
တပါးသူကေျပာလာရင္လည္း "ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီလိုမေျပာသင့္ပါဘူး" စသျဖင့္တားဆီးတတ္တယ္။
တဦးနဲ ့တဦးေ၀းေနတုန္းမွာအစားေကာင္းစားရရင္
မိမိကို ေကြ်းခ်င္ေမြးခ်င္စိတ္ေတြနဲ ့သတိမ်ားရေနတတ္ေသးတယ္။
ျပီးေတာ့....မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဆိုတာ သဒၡါတရားနဲ ့ျပည့္စံုတယ္၊စင္ၾကယ္တဲ့သီလရွိတယ္ အၾကားအျမင္ဗဟုသုတမ်ားတယ္၊ ၀န္တိုျခင္းမရွိဘူး၊ ပညာနဲ ့လည္းျပည့္စံုတယ္။
ဒီလိုစိတ္ထားမ်ိဳးရွိတဲ့ မိတ္ေဆြေတြနဲ ့ဘ၀ခရီးမွာေတြ ့ရၾကံဳရဆံုရရင္ေတာ့ သိပ္ကိုျငိမ္းေအးေျပလြင္တဲ့ ဘ၀ခရီးျဖစ္မွာပါပဲ။ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တယ္လို ့ေတာင္ဆိုရမွာပဲ။
သူေတာ္ေကာင္းတို ့ႏွင့္ေပါင္းဆံုရျခင္းသည္ တစ္ၾကိမ္သာလွ်င္ျဖစ္၏။ (၀ါ ) တၾကိမ္သာလွ်င္ျဖစ္ေစကာမူ ထိုတၾကိမ္မွ် ေပါင္းဆံုေတြ ့ရျခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို ့ႏွင့္ေပါင္းဆံုေတြ ့ရေသာ
ထိုသူကို အက်ိဳးမဲ့ ပယ္ရွား၊ အက်ိဳးမ်ားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေပ၏။
သူယုတ္မာတို ့ႏွင့္ အၾကိမ္မ်ားစြာ ေပါင္ဆံုရျခင္းသည္( ၀ါ ) ေပါင္းဆံုရေစကာမူ
အက်ိဳးမ်ားေအာင္ မေဆာင္ရြက္မေစာင့္ေရွာက္တတ္ေခ်။
( မဟာသုတေသာမဇတ္ )
( ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ၏ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းႏွင့္ခရီးသြားျခင္းမွေကာက္ႏွဳတ္ေဖၚျပသည္ )
No comments:
Post a Comment